آیا می‌دانید فرق روغن کنجد با روغن ارده کنجد چیست؟
نکتۀ بسیار مهمی که همواره مورد توجه نیاکان ما بوده و بر آن تأکید داشته‌اند، استفاده از «روغن ارده کنجد» است.
حکما برای روغن کنجدی که بدون تفت‌داده‌شدن و تبدیل به ارده شدن و به روش پرس سرد تهیه می‌شده است، ارزش غذایی قائل نبودند؛ مگر برای مصارف دارویی به شکل ضماد و روغن‌مالی.
اما روغن کنجد خوراکی را پس از تبدیل کنجد به ارده و روغن‌گیری از ارده به دست می‌آورند؛ لذا روغن کنجد (که در روغن‌کشی‌های فعلی جامعه متعارف شده است) هرگز خاصیت روغن ارده کنجد را ندارد.
طبیعت روغن ارده کنجد در دوم گرم و تر است و تا هفت سال قوت آن باقی می‌ماند و قابل مصرف است.
روغن کنجدی که با پرس سرد از کنجد می‌گیرند (و نامش «دُهْنُ الحَلّ» است) دارای لزوجت و چسبندگی در عروق است و هر غذای لَزِجی برای کبد مضرّ بوده و باعث کبد چرب می‌شود.
خواص روغن ارده
ملیّن، رطوبت‌زا، چاق‌کنندۀ سوداوی‌مزاجان و لاغرکننده افراد با غلبه بلغم، رفع‌کننده سودا و صفرای غیرطبیعی، تنگی نفس، سرفه خشک، زخم ریه و آسم، تشنج خشک و سوزش ادرار.
